Oceń wpis  oddane głosy: 4 / 2

Mainstream informacyjny dostarcza nieustannie w ostatnim czasie licznych opinii dot. " słabości " polskich akcji na tle rynków rozwiniętych z Wall Street na czele...

Czy jednak powyższe stwierdzenia są w pełni uzasadnione... ?!

Aby to rozstrzygnąć należy przede wszystkim określić, główną arenę akcji oraz właściwy punkt odniesienia w ramach procesu analitycznego...

Najważniejszym wyznacznikiem tendencji rynkowych dla pozostałych rynków akcji - rozwiniętych oraz EM pozostaje Wall Street.

Spośród poprzednich istotnych ekstremów na uwagę zasługuje przede wszystkim szczyt z 2000 roku oraz ten z 2007 roku... Jednak ostatecznie to maksima z 2000 roku pozostają najważniejszym punktem odniesienia, gdyż to wówczas pękła tzw. " bańka internetowa, co de facto zapoczątkowało okres już 12-letniej korekty horyzontalnej poprzedniego dynamicznego trendu wzrostowego z lat 80-tych i 90-tych...

Na tym tle teraźniejsze procesy : nadrabianie dystansu amerykańskich indeksów IT względem pozostałych branż oraz brak dynamicznych wzrostów na EM, w tym w Europie Środkowo - Wschodniej  stanowią bezpośredni skutek przeszłych zdarzeń : jak dramatyczny spadek indeksów Nasdaq i Nasdaq100 z lat 2000-2003 oraz wyznaczenie nowych ekstremów przez  indeksy akcji rynków EM w 2007 roku.

Bieżące zjawiska są potwierdzeniem dążenia rynków do poprzednich wieloletnich trendów pozbawionych okresów ekstremalnych : jak mega hossa IT i późniejsze proporcjonalne tąpniecie czy istna moda na EM z lat 2003-2007, która po " upadku Lehmana " nie została w pełni reaktywowana... 

Wykresy miesięczne precyzyjnie obrazują w/w zjawiska, co prowadzi między innymi do wniosku, iż element "słabości WGPW " pozostaje tak naprawdę stricte medialny,  czego dowodem jest chociażby proporcjonalny dystans S&P500 i WIG20 do swoich szczytów z 2000 roku - porównanie bieżącego poziomu WIG20 -2300 pkt ze szczytem z 2000 roku 2500 pkt a nie tym z 2007 roku w strefie ponad 3500 pkt ukazuje prawdziwe położenie i siłę relatywną indeksu polskich blue chipów na tle wyznacznika z za oceanu - S&P500.

Drugi dowód to analiza  bieżącego poziomu notowań WIG-u ( ok 40000 pkt ), który w porównaniu ze szczytem z 2000 roku ( strefa 20000 pkt)  ukazuje utrzymanie uwaga 100 % wyższego pułapu polskiego  indeksu szerokiego rynku...co na pewno nie można uznać jako elementu słabości, o którym tak licznie i często się teraz pisze w mainstreamie...

Reasumując aktywna formacja M zarówno ta lokalna w strefie szczytów z 2011 roku jak również ta obejmująca szczyty z 2000 i 2007 roku na S&P determinuje i będzie determinować  trendy na WIG20.

Jeśli dodatkowo zestawimy bieżący poziom wig20 2300 pkt z poziomem  max 2500 pkt z 2000 roku okaże się iż jest on nawet de facto bliżej swojego szczytu na indeks S&P , co w razie negatywnego scenariusza dla rynków stwarza per saldo większy potencjał spadkowy niż wzrostowy.  

Aktywny monitoring S&P powinien być zatem precyzyjnie i konsekwentnie kontynuowany gdyż tak jak latem 2011 konsekwencje wyłamania mogą być wręcz natychmiastowe...